In de spotlight, oudgediende adjudant onderofficier Jan Embregts

Adjudant (Aoo) Jan Embregts is nog altijd het gezicht van de FKNR. In zowel binnen- als buitenland is hij een markante persoonlijkheid. Gekleed in zijn vaak imposante tenue, was hij veelvuldig te zien als tambour-maître voor het orkest. Daarnaast is hij een aanspreekpunt voor het orkest. Zijn militaire discipline en ceremoniële persoonlijkheid typeren hem. Adjudant Jan Embregts is een van de oud(st)gedienden binnen de FKNR. Zijn actieve rol kreeg in Mei 2012 een plotselinge wending. Op nota bene de terugreis van Lourdes, werd hij opgenomen in het ziekenhuis met hartproblemen. Na een periode van rust was hij al snel weer actief.
Op 20 juli jl. nam hij afscheid van het orkest in zijn rol als Office-Manager. Daarbij komt voor hem een einde aan zijn werkzaamheden voor de FKNR. Echte liefhebbers kunnen hem nog tegenkomen op de Kromhoutkazerne te Utrecht waar hij nog een burgerfunctie zal vervullen binnen IV (Interne Veiligheid).
Hoe ervaar jij het orkest door de jaren heen?
“April 1988 maakte ik kennis met het orkest, destijds nog tamboerkorps Nationale Reserve. Onder leiding van oprichter Adjudant Joop van Ommeren, die een onderkomen had geregeld op de KMA in Breda, waar momenteel de tamboers van het Kadettencorps oefent. Het was destijds een clubje bestaande uit zes tamboers en een gelijk aantal blazers (signaalinstrumenten). Van de mensen die er toen bijzaten konden er drie of vier noten lezen. Ik dacht maar een ding, waar ben ik nu toch terecht gekomen?
Van Breda werden we op 5 Januari 1991 overgeplaatst naar ons huidige onderkomen in Amersfoort op de Bernhardkazerne. Dit was omdat de IMMK wilde dat het orkest centraal in Nederland kwam te zitten. Na te zijn omgevormd, door centraal instructeur van de landmacht Adjudant Jan Vlijm, naar een drumfanfare in begin jaren ’90, zijn we toen gegroeid naar een bezetting van 36 personen. Commandant was de Kapitein Ron Roos. Later is deze plaats ingenomen door Paul van Bers en Gerrit Slisser en Majoor Gert Versteeg. Zij hebben er voor gezorgd dat we zelfs mochten uitbreiden naar ruim 50 personen.
Momenteel is de huidige Commandant, de Majoor Theo van Deelen. Iemand die een andere kant op wil met het orkest. Jong bloed in een orkest brengt verandering. Zo ook met veel van de huidige leden met toename van de dames, het orkest laten galmen binnen de militaire muziek. Regelmatig zijn we dan ook te gast in binnen- en buitenland. Concerten en taptoes, herdenkingen of opluistering van beëdigingen en commando-overdrachten, Veteranendag en Prinsjesdag. Overal kom je de FKNR tegen. Een orkest dat altijd aan het werk zal blijven om zich te laten zien en horen.”
Wat was jouw rol binnen het orkest?
“Mijn rol binnen het orkest was Tambour-Maître/HID en later als Office-Manager. HID komt neer op het verantwoordelijk zijn voor de verplaatsingen van A naar B. Immers moet het orkest wel de goede richting op genavigeerd worden! Tevens was ik verantwoordelijk voor overnachtingen van de orkestleden, de kleding en voor de voeding bij enkele diensten. Ook was ik de vertegenwoordiger van het orkest bij voorbesprekingen en vergaderingen en POC tijdens verplaatsingen en aanspreekpunt voor beëdigingen en Taptoes. Kortom, een zeer ruim en allesomvattend takenpakket!
Toen ik afscheid nam in en de mace overdroeg aan Aoo Kees-Jan van Loveren ben ik als Office-Manager aan de slag gegaan voor de FKNR. Veel bezig gehouden met de administratie van het orkest en de aspirant musici die in de keuring zaten. Daarnaast dit weten te combineren met het BIU (Bureau Individuele Uitzendingen), waar ik verantwoordelijk was voor kleedrechten van militairen die op uitzending gaan.”
De stichting bestaat dit jaar 25 jaar. Hoe beschouw jij deze periode?
“25 jaar stichting staat voor mij als een rots in de branding. Vele organisaties kunnen in deze roerige tijden niet of juist nog net het hoofd boven water houden. Afhankelijk zijn van  giften valt in deze crisistijd niet mee. Ik blijf het bewonderenswaardig en ook noemenswaardig vinden dat wij zo’n goede achterban hebben.”
Wat is volgens jou de rol van de stichting? Ervaar je dit als positief?
“Er zijn eigenlijk alleen maar positieve kanten aan een stichting. Zij vertegenwoordigen duidelijk het orkest, die boven op de bestaande PR, er nóg even  een schepje bovenop doen. De rol van een stichting zie ik als het verbindingsmiddel tussen de muzikanten en de toehoorder. Het publiek voelt zich op deze manier één met het orkest.”
Wat heb jij gemerkt aan grote veranderingen binnen de stichting?
“Wat mij is opgevallen binnen de stichting is dat er de laatste tijd steeds meer activiteiten door de bestuursleden bedacht worden. De nieuwsbrieven komen regelmatiger uit. Daarnaast is er nauwer contact met de donateurs en zijn er vele voordelen voor een donateur. Te denken valt aan de betrokkenheid bij onder meer ons jaarlijkse Korpsconcert. Zonder onze donateurs is dit veel soberder. Ook zijn de donateurs altijd up to date wat betreft onze merchandise.”
Verleden en toekomst
“De voor mij mooiste momenten zijn onder meer de geweldige taptoes die wij in het buitenland hebben mogen verzorgen. Ik denk daarbij aan St. Petersburg tijdens de verjaardag van de stad. Curaçao waar we 12 dagen te gast waren bij 80 jaar VKC.  De show tijdens Music show der Nationen in Bremen, waar we ook in 2015 weer te gast zijn. De mooie optredens die we hadden op 5 mei te Wageningen waar wij in front van de tv-camera’s stonden recht tegenover Prins Bernhard en het laatste jaar Prins Willem Alexander. De jaren dat Prinsjesdag op 20 september viel en ik kon zeggen, kijk op mijn verjaardag komt de Koning op bezoek! Maar ook alle muzikanten die ik in de afgelopen jaren bij ons orkest heb zien komen en helaas ook weer heb zien gaan. Zoveel verschillende personages die ook allemaal hun eigen verhaal hadden en nog altijd hebben.”
Hoe zie je jouw eigen toekomst? Die van het orkest en van de stichting?
“Je weet nooit wat de toekomst je gaat brengen. Wij hopen altijd het goede natuurlijk. Ik hoop dan ook dat de stichting en de FKNR nog een heel mooi vooruitzicht in het vizier hebben met evenveel mooie momenten.
Voor mij ziet de toekomst er goed uit. Na 31 jaar het orkest ga ik het orkest verlaten met heel veel goede, leuke en spannende momenten op zijn netvlies. Ik zal dit orkest altijd een warm hart blijven toedragen en hoop nog veel en vaak van ze te horen. Ik hoop ze dan ook nog vaak te mogen zien op taptoes. En dan te mogen zeggen ‘kijk ……….. dat orkest heb ik mogen dienen’.”
Tekst: PR FKNR, gastred. Aoo Jan Embregts
Foto: Aoo Jan Embregts