Van groot naar groots: De legende van de tuba

Fanfare ‘Korps Nationale Reserve’ bereidt zich voor op haar jaarlijkse jaarconcert. Voor korporaal Jasper Tuik is deze voorbereiding dit jaar extra bijzonder; hij staat tijdens het jaarconcert vol in de schijnwerpers; dit jaar is het aan hem de beurt om solo te spelen. Zijn keuze viel op het uitdagende werk ‘The Legend of the Big Friendly Giant’. We spraken hem over zijn muzikale achtergrond, het stuk en zijn persoonlijke connectie met muziek.

Een muzikale reis: van dwarsfluit tot tuba

“Eigenlijk ben ik met muziek begonnen omdat mijn moeder me op les stuurde,” lacht Jasper. “Ik bleek het ontzettend leuk te vinden. Eerst speelde ik een jaar dwarsfluit, maar dat was toch niet helemaal mijn ding. Op de muziekschool had je dagen waarop je instrumenten kon uitproberen. Ik kon kiezen tussen drums en euphonium en koos voor euphonium. Bij het grootorkest van Wilhelmina zag ik de bas en wist meteen: dát wil ik. Vanaf mijn dertiende speelde ik tuba.” Al op jonge leeftijd speelde hij zijn eerste solo. “Toen ik bij het grootorkest kwam, moest ik als jongste lid met het grootste instrument een solo spelen,” herinnert Jasper zich. “Dat vond ik spannend, maar het gaf me ook een kick. Bij het DJO (Drents Jeugdorkest), waar ik 12 jaar speelde, ontdekte ik echt mijn liefde voor muziek. Mijn afscheid daar was bijzonder, omdat ik ook daar een solo speelde. Dat moment bevestigde mijn keuze om verder te gaan in muziek.”

Muzikale inspiratie en persoonlijke groei

“Bij DJO en onze toenmalige dirigent Nico Sieffers voelde ik me echt thuis,” zegt Jasper over zijn grootste invloeden. “Het plezier en de energie die muziek mij gaf, waren ongekend. Het voelde als thuiskomen en dat heeft me geïnspireerd om in die wereld verder te gaan.” Terugkijkend op zijn muzikale carrière herinnert Jasper zich vooral zijn tijd bij DJO met veel warmte. “Mijn solo bij het afscheid daar blijft bijzonder. DJO heeft me gevormd als muzikant en persoon. De woorden die daar werden uitgesproken, draag ik nog altijd met me mee.”

The Legend of the Big Friendly Giant

Over het stuk dat hij tijdens het concert speelt, is Jasper heel enthousiast: “Het gaat over de grote vriendelijke reus en het verhaal is net wat anders dan de film. Het heeft een prachtige flow en een combinatie van onregelmatige maatsoorten die het spelen uitdagend en interessant maken. Toen ik bij de FKNR kwam, wilde ik dit stuk al een keer uitvoeren. Dat het nu werkelijkheid wordt, is een enorme eer.” Hij legt uit hoe het verhaal in de muziek tot leven komt. “Het stuk begint serieus en bouwt langzaam op. Dan verandert de sfeer en komt het vriendelijke karakter van de reus naar voren. Het eindigt met een spannende climax, waarbij alles lijkt mis te gaan, maar uiteindelijk loopt het goed af. Het is echt een verhaal dat je meeneemt en ontroert.” Zo’n complex stuk vraagt ook om een gedegen voorbereiding. “Het vasthouden van het tempo in de onregelmatige maatsoorten is een uitdaging, zeker samen met het orkest,” legt hij uit. “Ik overleg veel met de dirigent over waar ik wil versnellen of vertragen. Daarnaast zitten er lastige passages qua intonatie en snelle sprongen die ik vaak oefen. De laatste puntjes op de i zijn nu het belangrijkst.”

De rol van solist en de samenwerking met FKNR

Jasper is lovend over het orkest: “De repetities verlopen goed, je merkt echt dat het samen steeds beter wordt. Wat ik bijzonder vind aan de FKNR is dat het een orkest is met veel goede muzikanten. Het is fijn om te merken dat de leden plezier hebben in zowel mijn solo als de begeleiding. Dit stuk vraagt veel van alle secties, en dat maakt het voor iedereen uitdagend en leuk.” Hoewel Jasper ervaren is, blijft de spanning voor een concert speciaal. “Ik oefen veel en blijf consistent in mijn routine, met etudes en langzame repetities van snelle stukken. Ik neem mezelf ook op om te horen wat ik kan verbeteren. Vlak voor het concert voel ik gezonde spanning. Dat houdt me scherp, en met de ervaring die ik heb, weet ik dat ik daar goed mee om kan gaan.” Voor Jasper is een solist een waardevolle toevoeging aan een fanfareconcert. “Een solo laat een instrument op een andere manier horen. Het belicht de kwaliteiten van een muzikant en biedt een ander soort sfeer dan een orkestwerk. Het is mooi dat bij de FKNR elk jaar een muzikant die kans krijgt.”

Een boodschap aan het publiek

Met zijn solo hoopt Jasper niet alleen een verhaal te vertellen, maar ook mensen te inspireren. “De tuba is een onderbelicht instrument. Veel mensen denken dat het alleen maar geschikt is voor lange noten en ‘hoempapa’, maar het is een prachtig solistisch instrument. Ik hoop dat mijn spel mensen laat zien wat de tuba allemaal kan en misschien zelfs inspireert om het te leren spelen.” Met zijn gedrevenheid en passie belooft Jasper Tuik een indrukwekkende uitvoering neer te zetten tijdens het jaarconcert. Zijn verhaal en spel laten zien dat de tuba niet alleen een ondersteunend instrument is, maar ook een prachtig solo-instrument kan zijn.